دفتر شعر (6)

دلبر که جان فرسود از او ، کام دلم نگشود از او

نومید نتوان بود از از ، باشد که دلداری کند

گفتم گره نگشوده ام ، زان طره تا من بوده ام

گفتا منش فرموده ام ، تا با تو طراری کند

پشمینه پوش تند خو ، از عشق نشنیده است بو

از مستیش رمزی بگو ، تا ترک هشیاری کند

چون من گدایی بی نشان ، مشکل بود یاری چنان

سلطان کجا عیش نهان ، با رند بازاری کند؟

سیزده